Ecologie en missie

Ik ben inmiddels helemaal gewend aan het leven in Nieuw Zeeland. Ik ben gewend aan de kou, hoewel het inmiddels overdag ruim 15° Celsius is en we dit weekend voor het eerst pas echt regen hebben. De dagen beginnen hier te lengen, het wordt langzamerhand lente. Er is veel gebeurd in de afgelopen weken. Het is druk geweest, maar wel met veel leuke en leerzame dingen.

Ecologie en missie

Afgelopen vrijdag zijn we een dag met A Rocha (www.arocha.org) op pad geweest, een  christelijke organisatie die zich bezig houdt met natuurbescherming. Het eerste project van A Rocha werd in 1983 in Portugal gehouden; inmiddels hebben ze projecten over de hele wereld. In de morgen hebben we ze eerst geholpen met het planten van oorspronkelijke bomen en planten in Auckland. 's Middags zijn we naar de Waitakere Ranges gegaan, een natuurgebied ten westen van de stad. Hier neemt A Rocha deel aan het project 'Ark in the forest', een bosbeschermingsproject. Nieuw Zeeland is rijk aan allerlei bijzondere inheemse planten en dieren die heel lang hier ongestoord hebben kunnen leven. Met de migratie van Europeanen kwamen er ook allerlei dieren mee die hier eigenlijk niet thuis horen, zoals konijnen, possums en ratten. Er ontstond een plaag van deze beesten, waarop werd besloten om hier wezels en later ook hermelijnen naar toe te brengen om de plagen onder controle te krijgen. Dat lukte in het begin, maar al snel werden de inheemse dieren het doelwit van de roofdieren. Nieuw Zeeland is nu een van de landen met de meeste bedreigde diersoorten ter wereld. Om de inheemse dieren te beschermen, worden de dieren die hier door de mens naar toe zijn gebracht nu afgemaakt. Drie keer peer jaar worden er duizenden vallen uitgezet in de Waitakere Ranges; A Rocha ontfermt zich over het uitzetten en beheren van een aantal vallen. Het helpt volgens 'Ark in the forest'. Er zijn hier een aantal inheemse, bedreigde vogels uitgezet die goed gedijen in dit gebied, nu de bedreiging van roofdieren veel kleiner is.

A Rocha haalt haar inspiratie voor het werk uit de Bijbel. Lange tijd is Genesis 1, het scheppingsverhaal waarin God mensen heerschappij over de aarde geeft, gelezen als dat de mens alles mag doen met de aarde wat hem goed lijkt, en dit wordt nog wel zo geinterpreteerd. 'Nee', zeggen organasaties als A Rocha en anderen, 'dat is een onjuiste interpretatie'. God heeft de mens geschapen als aan hem gelijk en bijna goddelijk (Psalm 8), daarom moeten we heersen over de aarde zoals God. Wij zijn zijn plaatsvervangers op aarde en we moeten daarom voor deze planeet en alles wat erop leeft, zorgen. Dat kan door te beschermen wat er is en zoveel mogelijk te herstellen wat beschadigd is.

Auckland City Mission

Woensdag hebben we Auckland City Mission (ACM) bezocht. Deze organisatie in de stad verleent hulp mensen in onmiddellijke nood, zoals daklozen. Ze hebben een opvangcentrum voor de daklozen in het centrum van de stad, waar vaardigheidstrainingen worden gegeven en mensen 1x per dag een warme maaltijd kunnen krijgen. Daarnaast is er een medisch centrum voor deze mensen en de allerarmsten. Ook bezitten ze een voedselbank, waar vorig jaar ruim 10.000 voedselpakketten zijn uitgedeeld. Het is een van de zeventig voedselbanken in de stad (1,1 miljoen mensen). Mensen worden door een sociaal werker of NGO doorverwezen naar de voedselbank, waar ze een noodpakket kunnen krijgen. Een gezin krijgt maximaal 2-6 pakketten per jaar, afhankelijk van de voedselbank, om de ergste nood te ledigen. Per jaar gaat er voor €4,8 miljoen aan voedsel in de pakketten bij deze voedselbank, waarvan €3miljoen gedoneerd wordt door bedrijven, winkels, kerken en particulieren. Een gigantische organisatie dus.

In 2012 heeft ACM een onderzoek gedaan naar hoe het is om arm te zijn. 100 gezinnen die hulp kregen van ACM zijn een jaar lang intensief gevolgd in het Family 100 Project. Elke twee weken hebben ze de gezinnen geinterviewd om te weten te komen hoe de gezinnen de eindjes aan elkaar knopen. Nog niet alle resultaten zijn bekend, maar ze zijn er wel achter dat arm zijn hard werken is. Een gezin kan rustig met 25 verschillende organisaties per week te maken hebben, varierend van schuldeisers tot politie tot voedselbank. Elke keer moet het verhaal weer opnieuw verteld worden en mensen worden niet altijd menswaardig behandeld.

Schulden zijn een groot probleem. Onder de armen zijn veel mensen uit de Pacific, de 'eilanders', die vaak in de schulden komen door culturele verwachtingen. De hele familie moet bijvoorbeeld meebetalen aan begrafenissen en huwelijken en dat zijn geen kleine bedragen. In kerken worden giften voorgelezen voor de hele gemeente en niemand wil minder geven dan een ander, dus soms steken mensen zich voor kerkgiften in de schulden. Of jonge vrouwen worden door ghun familie opgezadeld met schulden, omdat zij nog kredietwaardig zijn. Zij moeten dan bijvoorbeeld geld lenen voor een schoonmoeder, zodat zij een auto kan kopen en de vrouw moet zelf de schuld afbetalen als haar echtgenoot haar laat zitten. Je vraagt je dan wel af wat de rol van de kerk is: geld of zorgen voor elkaar?

En verder...

Nieuw Zeeland is een prachtig land wat betreft landschap. Iedere keer als we de stad uitgaan kan ik daarvan genieten.  Auckland is ook een behoorlijk groene

stad. Dat was goed zichtbaar vanaf Mount Eden, een vulkaan in het hart van de stad. Er zijn ongeveer 70 vulkanen in en rondom de stad, gelukkig allemaal slapend. De stad is dus zeer heuvelig, maar ook mooi groen. Nieuw Zeelanders zijn erg gehecht aan hun eigen vrijstaande huis met tuin, er is heel weinig hoogbouw, behalve in het centrum.

Nieuw Zeeland is zeer multicultureel, maar op een andere manier dan in Nederland. Hier wonen veel mensen uit Azie (China, India, Filipijnen, Zuid-Korea, Taiwan) en uit de Pacifische eilanden (bijv. De Cook-eilanden, Tonga en Tuvalu, Samoa). Geschat wordt dat in 2026 16,6% van de bevolking bestaat uit migranten. Dat is veel op een bevolking van (nu) 4,4 miljoen.

Het verblijf op Laidlaw College is goed. Het is leuk om tussen de andere studenten te wonen; we hebben goed contact met hen. Het eten is heel vergelijkbaar met Nederland en dat is na vijf maanden 'vreemd' eten ook wel weer lekker. In de supermarkt zijn dropjes en speculaasjes verkrijgbaar, relatief duur, maar ook heerlijk om weer een keer te eten. De andere groepsleden wennen ook goed aan het leven hier, hoewel sommigen het te koud vinden en anderen hebben moeite om zich aan te passen aan het eten. Ondanks dat gaat het goed met ons allemaal.

P.s. Voor wie het leuk vindt om mij hier een kaart/brief te sturen, ik heb hier een eigen postvakje. Stuur mij een mailtje of een bericht via Facebook voor het adres. Het hoeft niet natuurlijk, een email is ook altijd leuk om te lezen! 

Foto's:

1. De Kauri boom, een oude inheemse boom. Groeit recht naar het zonlicht toe, gooit takken die in de schaduw groeien af, zonder een 'knoop' achter te laten. Kan heel oud worden, er zijn verhalen van bomen die 2000 jaar oud zijn.

2.  Uitzicht over de Auckland vanaf Mt. Eden.

3. Uitzicht over Auckland, met rechts de Skytower, het hoogste gebouw in Nieuw Zeeland.