Koelte, thee en pijn

Er is in de afgelopen weken weer heel wat gebeurd. Nederland heeft een koning, bevrijdingsdag is gevierd, de centrale examens gaan bijna beginnen.... Ik krijg er erg weinig van mee. In een Engelstalige krant heb ik een artikeltje gevonden over de troonswisseling, dat bewaar ik natuurlijk voor mijn plakboek. Maar ondanks mijn knaloranje t-shirt, was het voor mij verder een dag als alle andere. Ik hoor de verhalen nog wel eens en als ik een goede internetverbinding heb, zal ik ook eens op uitzendinggemist.nl kijken. Misschien word ik me dan wat meer bewust dat we een koning hebben.

De 30e april zijn wij op reis gegaan, voor de verandering ;) We zitten nu in de warmste tijd van het jaar, met temperaturen van 40+ tot ong. 16 mei, daarom zijn we een week de bergen in gegaan. Het was in Ooty en omgeving zeker 20 graden koeler, heerlijk! Helaas kon niet iedereen ervan genieten, voor sommigen was dit al te koud.

Ooty ligt op ongeveer 2500m. boven zeeniveau en is daarom een geschikt gebied voor theeplantages. Nu wordt er nog veel thee verbouwd, maar het is steeds moeilijker om arbeiders te krijgen voor het plukken; de thee-industrie dreigt hier te verdwijnen. Veel theeplukkers zijn migranten uit Sri Lanka, die net als alle anderen in grote armoede leven. Het gemiddelde loon voor 8 uren plukken, met een minimum van 20 kg. theebladeren, is ongeveer 120-130 roepies (1,80-1,90 euro). Dat is heel weinig voor zulk zwaar werk. Wij zijn een veld ingelopen: de hellingen zijn steil, de struiken staan dicht op elkaar en zijn vrij laag, dus mensen staan de hele dag gebukt. Daarnaast moet je heel wat bladeren plukken om 20 kg. bij elkaar te krijgen.

Om wat extra te verdienen, gaat een deel van de vrouwen daarom de prostitutie in. Mede door het toerisme - Ooty staat bekend om de prachtige natuur met veel bloemen en de koelte - is er een behoorlijke vraag naar commerciele seks. Dat brengt de nodige risico's met zich mee, vooral voor de vrouwen die langs het spoor/op straat werken; zij krijgen te maken met veel geweld. Ook hun lichamelijke gezondheid wordt bedreigd. Gelukkig is er de laatste jaren veel aandacht voor HIV/Aids en zijn er verschillende organisaties actief om sekswerkers bewust te maken van veilige seks.

Transgenders

Een bijzondere ontmoeting hadden we met drie mensen die als man geboren zijn, maar zich vrouw voelen. Voor het gemak noem ik ze hier transgenders, hoewel ze dat officieel pas zijn na een geslachtsveranderende operatie. Ze waren alle drie nog jong, 23-25 jaar oud, maar zij hebben al zo'n heftig leven achter de rug. India is een sterk patriarchale samenleving en verreweg de meeste gezinnen hebben daarom het liefst zonen. Dat sommige jongens zich vrouw voelen, wordt daarom absoluut niet geaccepteerd en deze drie hadden dan ook helemaal geen contact meer met hun familie. Ze leven nu in de transgendersgemeenschap, waar ze onder gelijken zijn, maar waar het leven nog steeds hard is. Om geld te verdienen voor een geslachtsveranderende operatie, moeten ze bedelen en zich prostitueren. Ze hebben alleen seks met mannen, vooral op hotspots in het bos en langs de straat of het spoor.

De pijn van niet geaccepteerd worden, was van tijd tot tijd in het gesprek zo duidelijk. We hebben drie uur met ze gesproken, ik wil hier het gebed van een van hen delen. P. bidt elke dag: "Heer, creeer alstublieft geen transgenders meer. De pijn is zo groot." Dit sneed mij door de ziel; wat een leven hebben deze drie jonge mensen. Als ik daaraan terugdenk, word ik nog steeds stil.

Elke morgen en avond komen we als groep bij elkaar voor een gebed, bijbellezing en een lied. De avond na dit gesprek konden we niet anders dan het hebben over deze ontmoeting. De grote vraag was: wat is liefde voor transgenders? Voor de meesten van ons was het vrij duidelijk dat het begint met acceptatie, acceptatie van deze mensen zoals ze zijn. Dan schenken we hen al zoveel meer liefde dan dat ze nu ontvangen. Het is de eerste vorm van missie die voor deze groep moet plaatsvinden.

Dieren

Gelukkig was er ondanks alle heftige verhalen, ook ruimte om de toerist even uit te hangen. We hebben 1 nacht in een hotel in het bos geslapen. Bij het hotel hebben we talloze apen gezien. 's Avonds in het bos zagen we langs de weg twee wilde olifanten en een wild zwijn. Er moet die avond bij het hotel ook een tijger te zien geweest zijn (het was een tijgerreservaat) die een hert heeft gegrepen. Dat hebben we net gemist. 's Morgens zijn we heel vroeg op safari gegaan en hebben we heel veel herten, een aantal pauwen, een roofvogel en in de verte een olifant gezien. De dag ervoor schijnt een grote kudde bizons de dieren diep het bos ingejaagd te hebben, dus we hebben geen tijgers gezien. Maar ik vond dit al heel bijzonder.

Daarnaast was het enorm genieten van de prachtige natuur en de verassende uitzichten.